Oferta Twarożków Ołomunieckich

Surowiec wyjściowy i sposób produkcji serków są tak mocno związane z mlekiem i gospodarstwem domowym na wsi, że nigdy nie można będzie określić momentu, w którym po raz pierwszy pojawiły się w jadłospisie. Nawet najstarsze zapisy określają je jako pospolite jedzenie, a to zarówno wzmianka u Kuxa z roku 1452, jak spis przedmiotów pozostawionych przez zmarłego z Ołomuńca z roku 1583, gdzie po raz pierwszy pojawiło się określenie serków. Jarmarki w Ołomuńcu, czy też kupcy z Ołomuńca uzupełnili następnie nazwę na Serki ołomunieckie, mimo że przeważająca większość była produkowana w okolicznych gminach, jako „serki wiejskie“

Na przełomie XVII i XVIII wieku stopniowo pojawiają się w archiwalnych źródłach zapisy, potwierdzające stałą pozycję serków w ówczesnym jadłospisie. Np. w roku 1601 w Hradečnie koło Uničova była kopana studnia, robotnikom zapłacono 1 złoty za 1 sążeń w głąb ziemi i 2 kopy serków… itp.

Serki cieszyły się również dużą popularnością na świecie. Na wystawie światowej w Wiedniu w roku 1872 zyskały one wielkie uznanie. Później sieć kolei połączyła całą Europę i w ten sposób dla Serków ołomunieckich otworzyły się nowe rynki zbytu.

Najstarsza wzmianka dotycząca twarożków pochodzi z Ołomuńca (10 stycznia 1583). Pierwsze zdjęcie produkcji twarożków powstało bezpośrednio przed 1886 r. w mieście Prostějov i pierwsze zdjęcie z miejscowości Loštice przed 1900 r. Historycznym zdjęciem (po 1909 r.) jest fotografia z podwórza domu nr 57 w miejscowości Loštice. W kręgu swoich pracowników stoi Alois Wessels. Jego potomkowie pod identycznym adresem są ostatnimi producentami Twarożków Ołomunieckich – A. W. Loštice, spol. s. r. o.

Josef Wessels rozpoczął jako pierwszy produkcję twarożków w miejscowości Loštice w 1876 r., jego działalność kontynuował od 1897 r. jego syn Alois. Potomkowie Josefa Wesselsa są obecnie jedynymi producentami Twarożków Ołomunieckich. Swoję imię uzyskały według słynnych targów, a więc OŁOMUNIECKIE. W ciągu niecałych 20 lat, do 1913 r., powstało na Morawach 120 mleczarni rolnicznych, które w 1913 r. wyprodukowały ponad 3 000 ton twarogu. Sytuacja ta była bardzo odpowiednia dla producentów twarożków, najlepiej z niej jednak skorzystał Alois Wessels, który rozpoczął produkcję wielkotowarową i jego zakład był największym ze wszystkich.